Dzbanek z uchem. Wypał redukcyjny. Średnica wylewu zbliżona do średnicy dna. Naczynie o uproszonym profilu zbliżonym do cylindra z niewielkim taśmowatym uchem zamocowanym poniżej krawędzi wylewu i osadzonym na górnej partii brzuśca. Poniżej mocowania ucha dookolne płytkie żłobienia stanowiące jedyny motyw zdobniczy. Powierzchnia naczynia miejscami wtórnie ubrudzona zaprawą wapienną.
Eksponaty
Skarbonka, stanowisko XXIV, wykop 66, XV w.
Skarbonka gliniana. Naczynie o kulistym kształcie i płaskim dnie, wypalone w atmosferze redukcyjnej – tzw. siwak. Górna partia naczynia, powyżej największej wydętości brzuśca zdobiona dookolnymi żłobieniami. Naczynie uszkodzone. Szczelina pozwalająca na wrzucenie monet zachowana jedynie częściowo. Przełam szary.
Misa, stanowisko XXIV, wykop 66, XV w.
Misa wypalana w atmosferze redukcyjnej – tzw. siwak. Niewielka partia wywiniętego na zewnątrz wylewu wyszczerbiona. Średnica dna zbliżona do średnicy wylewu. W 2/3 wysokości naczynia zaznaczony załom profilu, dodatkowo podkreślony podwójnym żłobieniem. Przełam szaro-brunatny.
Kula (glina), stanowisko XXIV, wykop 110, XV w.
Gliniana kula armatnia.
Kula armatnia (kamień), stanowisko XXIV, wykop 110, XV w.
Kamienna kula armatnia
Kafel płycinowy, stanowisko XXIV, wykop 45, XVI / XVII w.
Kafel płycinowy – środkowy służący do budowy ścian pieca. Centralna część w formie kolistego zagłębienia obwiedzionego obramowaniem z motywami roślinnymi w narożnikach. Polewa ołowiowa – zielona. Barwa korpusu ceglasta.
Kafel płycinowy, stanowisko XXIV, wykop 50, XVII w.
Kafel płycinowy – środkowy. Powierzchnia płyciny w postaci lekko zaklęśniętego kasetonu składającego się z czterech równoramiennych trójkątów. Polewa ołowiowa – zielona. Korpus kafla o barwie ceglastej.
Kafel płycinowy, stanowisko XXIV, wykop 50, XVII w.
Kafel płycinowy – środkowy z maureską. Ornament w postaci stylizowanych motywów roślinnych umieszczonych na powierzchni płyciny w formie rozety obwiedzionej profilowanym obramowaniem. Polewa ołowiowa – zielona. Korpus kafla-ceglasty.
Kafel płycinowy, stanowisko XXIV, wykop 50, XVII w.
Kafel płycinowy – środkowy z ornamentem roślinnym. Powierzchnia płyciny podzielona na kwadratowe, niewielkie pola wypełnione motywem kwiatowym. Całość obwiedziona profilowanym obramowaniem Polewa ołowiowa – zielona. Korpus kafla barwy ceglastej.
Kafel płycinowy, stanowisko XXIV, wykop 50, XVI w.
Kafel płycinowy – środkowy, z ornamentem roślinnym o grubym, mięsistym reliefie. Całość obwiedziona profilowanym obramowaniem.
Polewa ołowiowa – zielona. Korpus kafla barwy ceglastej.